Մենք գնացել ենք կախարդական անտառ թատրոնը դիտելու: Մենք այնտեղ տեսանք, որ մի մայր իր 2 որդիներին կորցրել էր: Մի օր էլ նա գնաց անտառ իր երեխերքին փնտրելու: Գնաց գնաց, մեկ էլ հոգնեց, քնեց, հետո եկավ մի արջ և ասաց. գեղեցիկ չքնաղ աղջիկ ի՞նչ ես անում կախարդի կախարդական անտառում: Ես, ես իմ երեխերքիս եմ ման գալիս: Լա՜վ, կարո՞շղ եմ քեզ միանալ: Արի-արի, բայց մենք վհուկի մոտ եթե գնանք նա հաստատ իմ երեխաներին կունենա: Լավ կգնանք: Գնացին- գնացին հասան վհուկի մոտ: Վհուկը տարօրինակ սկսեց երգել լա՜ լա՜ լա՜լա լա լա լա լա լա՜ լա լա լա լա՜ լա լա լա լա լա լա լա լա լա լա լա լա լա լա լա լա լա լա լա՜: Հոպ ստոպ, ես ինչու՞ եմ երգում: Ավելի լավ է ես քեզ հա հենց քեզ ինձ ծառա եմ վերցնում, դու միակն ես, ես քեզ շատ եմ հավանել, արի և երգելով ասաց. իմ Մարգարիտա իմ Մարգարիտա սիրուն Մարգարիտա մաքրիր այստեղ, մաքրիր այնտեղ, այս իմ կողքն էլ: Հոպ ստոպ ես ինչու՞ եմ երգում, հա էլի դուք ինչու՞ եք երգում, բայց կասե՞ք Ձեր մոտ են իմ երեխերքը… հա լավ կաշխատեմ: Հետո եկավ արջը ասաց. Ես իմ ընկեր Շարիկին կկանչեմ և իմ ընկեր կատուին կկանչեմ: Լավ հասկացա բայց կլինի կատուն ծխնելույզից իջնի վհուկի տնից իր կախարդական ջուրը վերցնի և մենք ծառերը կջրենք, և այդպես էլ արեցին երեխերքին գտան և ուրախ ապրեցին: